Wyprzenie bakteryjne powstaje w określonych miejscach i przy zaistnieniu odpowiednich warunków. Występuje przede wszystkim pod biustem, pod pachami, w pachwinach, za uszami, pod napletkiem, w szparze między pośladkami czy między palcami u stóp. W obszarach tych często pojawia się pot oraz jest ciepło. Stwarza to idealne warunki do rozwoju bakterii. Z powodu wilgoci skóra ulega maceracji, czyli rozmiękczeniu. Ograniczone jest również odparowywanie potu. Wtedy też dochodzi do namnażania się bakterii i powstaje stan zapalny. Bakterie odpowiedzialne za rozwój tej choroby to gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus), gronkowiec biały (Staphylococcus epidermidis), Pseudomonas, Brevibacterium epidermidis oraz Corynebacterium. Co więcej, istnieją czynniki, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia wyprzenia. Są to m.in.:

• chemioterapia;
• zwiększona potliwość;
• długotrwała antybiotykoterapia;
• brak higieny osobistej;
• zaniedbanie pielęgnacji skóry;
• cukrzyca;
• otyłość;
• niedobór witaminy B;
• zaburzenia hormonalne;
• przyjmowanie leków immunosupresyjnych czy sterydów.

Symptomy sygnalizujące rozwój wyprzenia bakteryjnego

Typowymi objawami tej dolegliwości jest zaczerwienienie objętego chorobą miejsca, a także łuszczenie się skóry i uciążliwy świąd. Towarzyszą temu nadżerki, strupy, wysięki, wypryski czy czerwone lub białe plamy. Miejsca te często pieką i bolą.